buić

Polish

Etymology

From bujać +‎ -ić.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ˈbu.it͡ɕ/

Verb

buić impf

1. (reflexive with się, Kielce) to grow thickly and lushly

   Synonym: bujeć

   Prędzy się będzie buić pasa, kaj są krzaki, jak kaj ich nié ma. ― Fodder will grow more lushly faster where there are bushes than where there aren't any.

Further reading

• Władysław Siarkowski (1878) “buić”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 245