bryzgnąć

Polish

bryzgnąć pf (imperfective bryzgać)

(transitive, intransitive) Alternative form of bryznąć
(intransitive, Far Masovian) to hurry; to rush (to run quickly)
Bryzgnijno duchem do studni po wodę. ― Run with all your spirit to the well for water.

Conjugation of bryzgnąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bryzgnąć
future tense	1^st	bryzgnę			bryzgniemy
	2^nd	bryzgniesz			bryzgniecie
	3^rd	bryzgnie			bryzgną
	impersonal	bryzgnie się
past tense	1^st	bryzgnąłem, -(e)m bryzgnął	bryzgnęłam, -(e)m bryzgnęła	bryzgnęłom, -(e)m bryzgnęło	bryzgnęliśmy, -(e)śmy bryzgnęli	bryzgnęłyśmy, -(e)śmy bryzgnęły
	2^nd	bryzgnąłeś, -(e)ś bryzgnął	bryzgnęłaś, -(e)ś bryzgnęła	bryzgnęłoś, -(e)ś bryzgnęło	bryzgnęliście, -(e)ście bryzgnęli	bryzgnęłyście, -(e)ście bryzgnęły
	3^rd	bryzgnął	bryzgnęła	bryzgnęło	bryzgnęli	bryzgnęły
	impersonal	bryzgnięto
conditional	1^st	bryzgnąłbym, bym bryzgnął	bryzgnęłabym, bym bryzgnęła	bryzgnęłobym, bym bryzgnęło	bryzgnęlibyśmy, byśmy bryzgnęli	bryzgnęłybyśmy, byśmy bryzgnęły
	2^nd	bryzgnąłbyś, byś bryzgnął	bryzgnęłabyś, byś bryzgnęła	bryzgnęłobyś, byś bryzgnęło	bryzgnęlibyście, byście bryzgnęli	bryzgnęłybyście, byście bryzgnęły
	3^rd	bryzgnąłby, by bryzgnął	bryzgnęłaby, by bryzgnęła	bryzgnęłoby, by bryzgnęło	bryzgnęliby, by bryzgnęli	bryzgnęłyby, by bryzgnęły
	impersonal	bryzgnięto by
imperative	1^st	niech bryzgnę			bryzgnijmy
	2^nd	bryzgnij			bryzgnijcie
	3^rd	niech bryzgnie			niech bryzgną
passive adjectival participle		bryzgnięty	bryzgnięta	bryzgnięte	bryzgnięci	bryzgnięte
anterior adverbial participle		bryzgnąwszy
verbal noun		bryzgnięcie