bryka

See also: bryką

Finnish

Etymology

< Swedish brygga (“bridge”)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbrykɑ/, [ˈbrykɑ̝]
• Rhymes: -ykɑ
• Syllabification^(key): bry‧ka

Noun

bryka (slang)

1. (nautical) Synonym of komentosilta.

Declension

Inflection of bryka (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative		bryka	brykat
genitive		brykan	brykien
partitive		brykaa	brykia
illative		brykaan	brykiin
		singular	plural
nominative		bryka	brykat
accusative	nom.	bryka	brykat
	gen.	brykan
genitive		brykan	brykien brykain rare
partitive		brykaa	brykia
inessive		brykassa	brykissa
elative		brykasta	brykista
illative		brykaan	brykiin
adessive		brykalla	brykilla
ablative		brykalta	brykilta
allative		brykalle	brykille
essive		brykana	brykina
translative		brykaksi	brykiksi
abessive		brykatta	brykitta
instructive		—	brykin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of bryka (Kotus type 10/koira, no gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative brykani brykani accusative nom. brykani brykani gen. brykani genitive brykani brykieni brykaini rare partitive brykaani brykiani inessive brykassani brykissani elative brykastani brykistani illative brykaani brykiini adessive brykallani brykillani ablative brykaltani brykiltani allative brykalleni brykilleni essive brykanani brykinani translative brykakseni brykikseni abessive brykattani brykittani instructive — — comitative — brykineni second-person singular possessor singular plural nominative brykasi brykasi accusative nom. brykasi brykasi gen. brykasi genitive brykasi brykiesi brykaisi rare partitive brykaasi brykiasi inessive brykassasi brykissasi elative brykastasi brykistasi illative brykaasi brykiisi adessive brykallasi brykillasi ablative brykaltasi brykiltasi allative brykallesi brykillesi essive brykanasi brykinasi translative brykaksesi brykiksesi abessive brykattasi brykittasi instructive — — comitative — brykinesi first-person plural possessor singular plural nominative brykamme brykamme accusative nom. brykamme brykamme gen. brykamme genitive brykamme brykiemme brykaimme rare partitive brykaamme brykiamme inessive brykassamme brykissamme elative brykastamme brykistamme illative brykaamme brykiimme adessive brykallamme brykillamme ablative brykaltamme brykiltamme allative brykallemme brykillemme essive brykanamme brykinamme translative brykaksemme brykiksemme abessive brykattamme brykittamme instructive — — comitative — brykinemme second-person plural possessor singular plural nominative brykanne brykanne accusative nom. brykanne brykanne gen. brykanne genitive brykanne brykienne brykainne rare partitive brykaanne brykianne inessive brykassanne brykissanne elative brykastanne brykistanne illative brykaanne brykiinne adessive brykallanne brykillanne ablative brykaltanne brykiltanne allative brykallenne brykillenne essive brykananne brykinanne translative brykaksenne brykiksenne abessive brykattanne brykittanne instructive — — comitative — brykinenne third-person possessor singular plural nominative brykansa brykansa accusative nom. brykansa brykansa gen. brykansa genitive brykansa brykiensa brykainsa rare partitive brykaansa brykiaan brykiansa inessive brykassaan brykassansa brykissaan brykissansa elative brykastaan brykastansa brykistaan brykistansa illative brykaansa brykiinsa adessive brykallaan brykallansa brykillaan brykillansa ablative brykaltaan brykaltansa brykiltaan brykiltansa allative brykalleen brykallensa brykilleen brykillensa essive brykanaan brykanansa brykinaan brykinansa translative brykakseen brykaksensa brykikseen brykiksensa abessive brykattaan brykattansa brykittaan brykittansa instructive — — comitative — brykineen brykinensa

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbrɘ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘka
• Syllabification: bry‧ka

Etymology 1

Borrowed from German Brücke. Doublet of bruk and bryk.

Noun

bryka f (diminutive bryczka)

1. (historical) britchka
2. (slang) car (automobile, a vehicle steered by a driver)

   Synonyms: auto, samochód, wóz

Declension

Declension of bryka

	singular	plural
nominative	bryka	bryki
genitive	bryki	bryk
dative	bryce	brykom
accusative	brykę	bryki
instrumental	bryką	brykami
locative	bryce	brykach
vocative	bryko	bryki

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

bryka m inan

1. genitive singular of bryk

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

bryka

1. third-person singular present of brykać

Further reading

• bryka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bryka in Polish dictionaries at PWN
• bryka in PWN's encyclopedia