Jump to content

brydda

From Wiktionary, the free dictionary

Icelandic

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

brydda (weak verb, third-person singular past indicative bryddaði, supine bryddað)

  1. to hem, to border, to line [with accusative]

Conjugation

[edit]
brydda – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur brydda
supine sagnbót bryddað
present participle
bryddandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég brydda bryddaði bryddi bryddaði
þú bryddar bryddaðir bryddir bryddaðir
hann, hún, það bryddar bryddaði bryddi bryddaði
plural við bryddum brydduðum bryddum brydduðum
þið bryddið brydduðuð bryddið brydduðuð
þeir, þær, þau brydda brydduðu bryddi brydduðu
imperative boðháttur
singular þú brydda (þú), bryddaðu
plural þið bryddið (þið), bryddiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
bryddast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur bryddast
supine sagnbót bryddast
present participle
bryddandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég bryddast bryddaðist bryddist bryddaðist
þú bryddast bryddaðist bryddist bryddaðist
hann, hún, það bryddast bryddaðist bryddist bryddaðist
plural við bryddumst brydduðumst bryddumst brydduðumst
þið bryddist brydduðust bryddist brydduðust
þeir, þær, þau bryddast brydduðust bryddist brydduðust
imperative boðháttur
singular þú bryddast (þú), bryddastu
plural þið bryddist (þið), bryddisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
bryddaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
bryddaður brydduð bryddað bryddaðir bryddaðar brydduð
accusative
(þolfall)
bryddaðan bryddaða bryddað bryddaða bryddaðar brydduð
dative
(þágufall)
brydduðum bryddaðri brydduðu brydduðum brydduðum brydduðum
genitive
(eignarfall)
bryddaðs bryddaðrar bryddaðs bryddaðra bryddaðra bryddaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
bryddaði bryddaða bryddaða brydduðu brydduðu brydduðu
accusative
(þolfall)
bryddaða brydduðu bryddaða brydduðu brydduðu brydduðu
dative
(þágufall)
bryddaða brydduðu bryddaða brydduðu brydduðu brydduðu
genitive
(eignarfall)
bryddaða brydduðu bryddaða brydduðu brydduðu brydduðu

Derived terms

[edit]
[edit]

Swedish

[edit]

Adjective

[edit]

brydda

  1. inflection of brydd:
    1. definite singular
    2. plural