brij

Albanian

Etymology

From Proto-Albanian *brin(i), from Proto-Indo-European *bʰreyH- (“to rub, scratch”). Cognate to Proto-Slavic *briti (“to shave”) and Thracian βρίλων (brílōn, “barber”).

Verb

brij (aorist brijta, participle brirë)

1. to rub, scratch

Conjugation

Standard Albanian conjugation of brij (active voice)

• Show compound tenses:  

		participle		brirë
		gerund		duke brirë
		infinitive		për të brirë
singular			plural
1st pers.	2nd pers.	3rd pers.	1st pers.	2nd pers.	3rd pers.
indicative	present	brij	brin	brin	brijmë	brini	brijnë
	imperfect	brija	brije	brinte	brinim	brinit	brinin
	aorist	briva	brive	briu	brimë	britë	brinë
perfect	kam brirë	ke brirë	ka brirë	kemi brirë	keni brirë	kanë brirë
past perfect	kisha brirë	kishe brirë	kishte brirë	kishim brirë	kishit brirë	kishin brirë
aorist II	pata brirë	pate brirë	pati brirë	patëm brirë	patët brirë	patën brirë
future1	do të brij	do të brish	do të brijë	do të brijmë	do të brini	do të brijnë
future perfect2	do të kem brirë	do të kesh brirë	do të ketë brirë	do të kemi brirë	do të keni brirë	do të kenë brirë
subjunctive	present	të brij	të brish	të brijë	të brijmë	të brini	të brijnë
imperfect	të brija	të brije	të brinte	të brinim	të brinit	të brinin
perfect	të kem brirë	të kesh brirë	të ketë brirë	të kemi brirë	të keni brirë	të kenë brirë
past perfect	të kisha brirë	të kishe brirë	të kishte brirë	të kishim brirë	të kishit brirë	të kishin brirë
conditional1, 2	imperfect	do të brija	do të brije	do të brinte	do të brinim	do të brinit	do të brinin
	past perfect	do të kisha brirë	do të kishe brirë	do të kishte brirë	do të kishim brirë	do të kishit brirë	do të kishin brirë
optative	present	brifsha	brifsh	briftë	brifshim	brifshi	brifshin
perfect	paça brirë	paç brirë	pastë brirë	paçim brirë	paçit brirë	paçin brirë
admirative	present	brikam	brike	brika	brikemi	brikeni	brikan
	imperfect	brikësha	brikëshe	brikësh	brikëshim	brikëshit	brikëshin
perfect	paskam brirë	paske brirë	paska brirë	paskemi brirë	paskeni brirë	paskan brirë
past perfect	paskësha brirë	paskëshe brirë	paskësh brirë	paskëshim brirë	paskëshit brirë	paskëshin brirë
imperative	present	—	bri	—	—	brini	—
1) indicative future identical with conditional present 2) indicative future perfect identical with conditional perfect

Derived terms

• brimë

Related terms

• birë

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bri, from Old Dutch *brī, from Proto-West Germanic *brīw, possibly from Proto-Germanic *brīwaz, from Proto-Indo-European *bʰréy-u-s ~ *bʰr̥y-éw-s, from *bʰr-ey-, from *bʰer- (“to boil”), cognate with Latin frīgō (“to roast”) and Sanskrit भृज्जति (bhṛjjati, “to roast”).

Pronunciation

• IPA^(key): /brɛi̯/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: brij
• Rhymes: -ɛi̯

Noun

brij m (plural brijen, diminutive brijtje n)

1. porridge

   Synonym: pap

2. goop, muck

Derived terms

• balkenbrij
• krentenbrij, krentjebrij
• om de hete brij heen draaien
• rijstebrij
• woordenbrij

West Frisian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbrɛi̯/

Noun

brij c (no plural, diminutive brijke)

1. porridge
2. mess

Further reading

• “brij”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011