braniec

Polish

Etymology

From brać +‎ -aniec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbra.ɲɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛt͡s
• Syllabification: bra‧niec

Noun

braniec m pers (female equivalent branka)

1. (obsolete) captive

   Synonym: jeniec

2. (obsolete) draftee, inductee, conscript

   Synonyms: rekrut, poborowy

Declension

Declension of braniec

	singular	plural
nominative	braniec	brańcy/brańce (deprecative)
genitive	brańca	brańców
dative	brańcowi	brańcom
accusative	brańca	brańców
instrumental	brańcem	brańcami
locative	brańcu	brańcach
vocative	brańcze	brańcy

Further reading

• braniec in Polish dictionaries at PWN
• braniec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego