bovenlopen

Dutch

Etymology

From boven (“above”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

• IPA^(key): /boːˈvə(n)ˌloː.pə(n)/
• Hyphenation: bo‧ven‧lo‧pen

Verb

bovenlopen

1. (nautical, obsolete) to surmount

Conjugation

Conjugation of bovenlopen (strong class 7, separable)
infinitive	bovenlopen
past singular	liep boven
past participle	bovengelopen
infinitive	bovenlopen
gerund	bovenlopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop boven	liep boven	bovenloop	bovenliep
2nd person sing. (jij)	loopt boven, loop boven2	liep boven	bovenloopt	bovenliep
2nd person sing. (u)	loopt boven	liep boven	bovenloopt	bovenliep
2nd person sing. (gij)	loopt boven	liept boven	bovenloopt	bovenliept
3rd person singular	loopt boven	liep boven	bovenloopt	bovenliep
plural	lopen boven	liepen boven	bovenlopen	bovenliepen
subjunctive sing.1	lope boven	liepe boven	bovenlope	bovenliepe
subjunctive plur.1	lopen boven	liepen boven	bovenlopen	bovenliepen
imperative sing.	loop boven
imperative plur.1	loopt boven
participles	bovenlopend	bovengelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.