Jump to content

bonkör

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From French bon (good) +‎ French cœur (heart).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

bonkör

  1. generous, bounteous
  2. honest

Declension

[edit]
Predicative forms of bonkör
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) bonkörüm bonkör müyüm?
sen (you are) bonkörsün bonkör müsün?
o (he/she/it is) bonkör / bonkördür bonkör mü?
biz (we are) bonkörüz bonkör müyüz?
siz (you are) bonkörsünüz bonkör müsünüz?
onlar (they are) bonkör(ler) bonkör(ler) mi?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) bonkördüm bonkör müydüm?
sen (you were) bonkördün bonkör müydün?
o (he/she/it was) bonkördü bonkör müydü?
biz (we were) bonkördük bonkör müydük?
siz (you were) bonkördünüz bonkör müydünüz?
onlar (they were) bonkördüler bonkör müydüler?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) bonkörmüşüm bonkör müymüşüm?
sen (you were) bonkörmüşsün bonkör müymüşsün?
o (he/she/it was) bonkörmüş bonkör müymüş?
biz (we were) bonkörmüşüz bonkör müymüşüz?
siz (you were) bonkörmüşsünüz bonkör müymüşsünüz?
onlar (they were) bonkörmüşler bonkör müymüşler?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) bonkörsem bonkör müysem?
sen (if you) bonkörsen bonkör müysen?
o (if he/she/it) bonkörse bonkör müyse?
biz (if we) bonkörsek bonkör müysek?
siz (if you) bonkörseniz bonkör müyseniz?
onlar (if they) bonkörseler bonkör müyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.