boðsháttur

See also: boðháttur

Faroese

Etymology

Compound from boð (“order”) +‎ -s- +‎ háttur (“way, manner”), compare Icelandic boðháttur

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈpoːsˌhɔʰtːʊɹ]

Noun

boðsháttur m (genitive singular boðsháttar, plural boðshættir or boðsháttir)

1. (grammar) imperative

Declension

Declension of boðsháttur (m26)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	boðsháttur	boðshátturin	boðshættir	boðshættirnir
accusative	boðshátt	boðsháttin	boðshættir	boðshættirnar
dative	boðshátti	boðsháttinum	boðsháttum	boðsháttunum
genitive	boðsháttar	boðsháttarins	boðshátta	boðsháttanna

Declension of boðsháttur (m12)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	boðsháttur	boðshátturin	boðsháttir	boðsháttirnir
accusative	boðshátt	boðsháttin	boðsháttir	boðsháttirnar
dative	boðshátti	boðsháttinum	boðsháttum	boðsháttunum
genitive	boðsháttar	boðsháttarins	boðshátta	boðsháttanna