blæðing

Icelandic

Etymology

From blæða +‎ -ing.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈplaiːðiŋk/
• Rhymes: -aiːðiŋk

Noun

blæðing f (genitive singular blæðingar, nominative plural blæðingar)

1. bleeding, haemorrhage
2. (in the plural) menstruation

   Synonyms: tíðir, túr

Declension

Declension of blæðing (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	blæðing	blæðingin	blæðingar	blæðingarnar
accusative	blæðingu	blæðinguna	blæðingar	blæðingarnar
dative	blæðingu	blæðingunni	blæðingum	blæðingunum
genitive	blæðingar	blæðingarinnar	blæðinga	blæðinganna