biurowy

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From biuro +‎ -owy. First attested in 1836.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bjuˈrɔ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: biu‧ro‧wy

Adjective

[edit]

biurowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) clerical, office
    biurowy goniecoffice courier
    biurowa koleżankaco-worker
    biurowi graficyoffice graphic designer
    biurowi koledzyco-workers
    personel biurowyoffice staff
    pracownik biurowyoffice worker
    pracownica biurowaoffice worker
    biurowy budynekoffice building
    biurowa dzielnicaoffice's district
    biurowa lokaloffice locale
    pokój biurowyoffice room
    powierzchnia biurowaoffice space/area
    centrum biuroweoffice center
    pomieszczenie biuroweoffice room
    biurowy foteloffice chair
    biurowy komputeroffice computer
    biurowa lampaoffice lamp
    biurowa szafaoffice cabinet
    biurowe mebleoffice furniture
    biurowe drukarkioffice printers
    spinacz biurowypaper clip
    sprzęt biurowyoffice equipment
    maszyna biurowaoffice machine
    krzesło biuroweoffice chair
    artykuły biuroweoffice supplies
    materiały biuroweoffice materials
    urządzenia biuroweoffice devices
    biurowy romansoffice romance
    biurowa bezradnośćclerical helplessness
    biurowa frustracjaclerical frustration
    biurowe życieoffice life
    biurowe plotkioffice rumors

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
noun
[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ Józef Muczkowski (1836) Grammatyka języka polskiego[1] (in Polish), page 82
  2. ^ biurowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]
  • biurowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biurowy in Polish dictionaries at PWN