bilingwalny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Adapted borrowing of English bilingual +‎ -ny.[1] By surface analysis, bilingwizm +‎ -alny. First attested in 1968.[2][3]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bi.liŋˈɡval.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alnɘ
  • Syllabification: bi‧lin‧gwal‧ny

Adjective

[edit]

bilingwalny (not comparable, no derived adverb)

  1. bilingual (speaking two languages)
    Synonym: dwujęzyczny

Declension

[edit]
Declension of bilingwalny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bilingwalny bilingwalna bilingwalne bilingwalni bilingwalne
genitive bilingwalnego bilingwalnej bilingwalnego bilingwalnych
dative bilingwalnemu bilingwalnej bilingwalnemu bilingwalnym
accusative bilingwalnego bilingwalny bilingwalną bilingwalne bilingwalnych bilingwalne
instrumental bilingwalnym bilingwalną bilingwalnym bilingwalnymi
locative bilingwalnym bilingwalnej bilingwalnym bilingwalnych
[edit]
nouns

References

[edit]
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “bilingwalny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Edward Balcerzan (1968) Styl i poetyka twórczości dwujęzycznej Brunona Jasieńskiego: z zagadnień teorii przekładu‎[1] (in Polish), page 218
  3. ^ bilingwalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=bilingwalny&oldid=82233058"