bijvullen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]bijvullen
Conjugation
[edit]| Conjugation of bijvullen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bijvullen | |||
| past singular | vulde bij | |||
| past participle | bijgevuld | |||
| infinitive | bijvullen | |||
| gerund | bijvullen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | vul bij | vulde bij | bijvul | bijvulde |
| 2nd person sing. (jij) | vult bij, vul bij2 | vulde bij | bijvult | bijvulde |
| 2nd person sing. (u) | vult bij | vulde bij | bijvult | bijvulde |
| 2nd person sing. (gij) | vult bij | vulde bij | bijvult | bijvulde |
| 3rd person singular | vult bij | vulde bij | bijvult | bijvulde |
| plural | vullen bij | vulden bij | bijvullen | bijvulden |
| subjunctive sing.1 | vulle bij | vulde bij | bijvulle | bijvulde |
| subjunctive plur.1 | vullen bij | vulden bij | bijvullen | bijvulden |
| imperative sing. | vul bij | |||
| imperative plur.1 | vult bij | |||
| participles | bijvullend | bijgevuld | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||