bifurkacyjny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bifurkacja +‎ -ny. First attested in 1879.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bi.fur.kaˈt͡sɘj.nɘ/
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: bi‧fur‧ka‧cyj‧ny

Adjective

[edit]

bifurkacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) bifurcational

Declension

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Pieniazek Przemyslaw (1879) Laryngoskopia oraz choroby krtani i tchawicy[1] (in Polish), page 103[2]
  2. ^ bifurkacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]