Jump to content

biesić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *běsiti. By surface analysis, bies +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈbjɛ.ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɕit͡ɕ
  • Syllabification: bie‧sić

Verb

[edit]

biesić impf (perfective zbiesić)

  1. (archaic, reflexive) to get mad, to get angry
    Synonyms: szaleć, wściekać

Conjugation

[edit]
Conjugation of biesić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive biesić
present tense 1st bieszę biesimy
2nd biesisz biesicie
3rd biesi bieszą
impersonal biesi się
past tense 1st biesiłem,
-(e)m biesił
biesiłam,
-(e)m biesiła
biesiłom,
-(e)m biesiło
biesiliśmy,
-(e)śmy biesili
biesiłyśmy,
-(e)śmy biesiły
2nd biesiłeś,
-(e)ś biesił
biesiłaś,
-(e)ś biesiła
biesiłoś,
-(e)ś biesiło
biesiliście,
-(e)ście biesili
biesiłyście,
-(e)ście biesiły
3rd biesił biesiła biesiło biesili biesiły
impersonal bieszono
future tense 1st będę biesił,
będę biesić
będę biesiła,
będę biesić
będę biesiło,
będę biesić
będziemy biesili,
będziemy biesić
będziemy biesiły,
będziemy biesić
2nd będziesz biesił,
będziesz biesić
będziesz biesiła,
będziesz biesić
będziesz biesiło,
będziesz biesić
będziecie biesili,
będziecie biesić
będziecie biesiły,
będziecie biesić
3rd będzie biesił,
będzie biesić
będzie biesiła,
będzie biesić
będzie biesiło,
będzie biesić
będą biesili,
będą biesić
będą biesiły,
będą biesić
impersonal będzie biesić się
conditional 1st biesiłbym,
bym biesił
biesiłabym,
bym biesiła
biesiłobym,
bym biesiło
biesilibyśmy,
byśmy biesili
biesiłybyśmy,
byśmy biesiły
2nd biesiłbyś,
byś biesił
biesiłabyś,
byś biesiła
biesiłobyś,
byś biesiło
biesilibyście,
byście biesili
biesiłybyście,
byście biesiły
3rd biesiłby,
by biesił
biesiłaby,
by biesiła
biesiłoby,
by biesiło
biesiliby,
by biesili
biesiłyby,
by biesiły
impersonal bieszono by
imperative 1st niech bieszę bieśmy
2nd bieś bieście
3rd niech biesi niech bieszą
active adjectival participle bieszący biesząca bieszące bieszący bieszące
contemporary adverbial participle biesząc
verbal noun bieszenie
[edit]
adjective
nouns

Further reading

[edit]
  • biesić in Polish dictionaries at PWN