Jump to content

biedzić

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *bě̄dìti. First attested in the 15th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /bjɛ(ː)d͡ʑit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /bjɛd͡ʑit͡ɕ/, /bjed͡ʑit͡ɕ/

Verb

[edit]

biedzić impf

  1. (reflexive with się, attested in Masovia) to struggle with, to grapple with [with z (+ instrumental) ‘with what’]
    • 1901 [1463-1465], Jan Rozwadowski, editor, De morte prologus [Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią][1], Mierzeniec, Płock, line 213:
      S tegom szya zyuothem byedzyla, pothem yvszem wszythka mocz straczyla
      [Z tegom się żywotem biedziła, potem jużem wszytkę moc straciła]
    • XV p. post., Wokabularz petersburski II, Cesarskiej Biblioteki Publicznej w Petersburgu, sygn. Lat.F.ch.XVI.12, page 9:
      Luctor byedza syan
      [Luctor biedzę się]
    • 1885-2024 [XV ex.], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne[2], volume V, page 9:
      Byedza syan luctor
      [Byedza syan luctor]
    • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 127:
      Luctabatur lomyl schą aut byedzyl
      [Luctabatur łomił się aut biedził]

Derived terms

[edit]
(nouns):
(verbs):
[edit]
(nouns):

Descendants

[edit]
  • Polish: biedzić

References

[edit]
  • Boryś, Wiesław (2005) “biedzić się”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “biedzić się”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “biedzić się”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • Sławski, Franciszek (1958-1965) “biedzić się”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  • K. Nitsch, editor (1953), “biedzić się”, in Słownik staropolski[3] (in Polish), volume 1, Warsaw: Polish Academy of Sciences, page 86
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “biedzić się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
  • Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “biedzić”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish biedzić.

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /ˈbjɛ.d͡ʑit͡ɕ/

Verb

[edit]

biedzić impf

  1. (reflexive with się) to struggle with, to wrestle with (to exert oneself in order to do something)
    Synonyms: borykać się, pasować się, zmagać się, męczyć się
    1. (reflexive with się, Middle Polish) to wrestle (to grapple with opponents)
    2. (reflexive with się, Middle Polish) to struggle with (to try to overcome difficulties)
    3. (reflexive with się, Middle Polish) to struggle with; to hesitate (to struggle with deciding or understanding something)

Conjugation

[edit]
Conjugation of biedzić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive biedzić
present tense 1st biedzę biedzimy
2nd biedzisz biedzicie
3rd biedzi biedzą
impersonal biedzi się
past tense 1st biedziłem,
-(e)m biedził
biedziłam,
-(e)m biedziła
biedziłom,
-(e)m biedziło
biedziliśmy,
-(e)śmy biedzili
biedziłyśmy,
-(e)śmy biedziły
2nd biedziłeś,
-(e)ś biedził
biedziłaś,
-(e)ś biedziła
biedziłoś,
-(e)ś biedziło
biedziliście,
-(e)ście biedzili
biedziłyście,
-(e)ście biedziły
3rd biedził biedziła biedziło biedzili biedziły
impersonal biedzono
future tense 1st będę biedził,
będę biedzić
będę biedziła,
będę biedzić
będę biedziło,
będę biedzić
będziemy biedzili,
będziemy biedzić
będziemy biedziły,
będziemy biedzić
2nd będziesz biedził,
będziesz biedzić
będziesz biedziła,
będziesz biedzić
będziesz biedziło,
będziesz biedzić
będziecie biedzili,
będziecie biedzić
będziecie biedziły,
będziecie biedzić
3rd będzie biedził,
będzie biedzić
będzie biedziła,
będzie biedzić
będzie biedziło,
będzie biedzić
będą biedzili,
będą biedzić
będą biedziły,
będą biedzić
impersonal będzie biedzić się
conditional 1st biedziłbym,
bym biedził
biedziłabym,
bym biedziła
biedziłobym,
bym biedziło
biedzilibyśmy,
byśmy biedzili
biedziłybyśmy,
byśmy biedziły
2nd biedziłbyś,
byś biedził
biedziłabyś,
byś biedziła
biedziłobyś,
byś biedziło
biedzilibyście,
byście biedzili
biedziłybyście,
byście biedziły
3rd biedziłby,
by biedził
biedziłaby,
by biedziła
biedziłoby,
by biedziło
biedziliby,
by biedzili
biedziłyby,
by biedziły
impersonal biedzono by
imperative 1st niech biedzę biedźmy
2nd biedź biedźcie
3rd niech biedzi niech biedzą
active adjectival participle biedzący biedząca biedzące biedzący biedzące
contemporary adverbial participle biedząc
verbal noun biedzenie

Further reading

[edit]