białoskóry

Polish

Etymology

From biały +‎ -o- +‎ skóra +‎ -y. First attested in the.

Pronunciation

• IPA^(key): /bja.wɔsˈku.rɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -urɘ
• Syllabification: bia‧łos‧kó‧ry

Adjective

białoskóry (not comparable, no derived adverb)

1. (literary) white-skinned, pale-skinned, Caucasian, white

   Synonym: biały

Declension

Declension of białoskóry (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	białoskóry		białoskóra	białoskóre	białoskórzy	białoskóre
genitive	białoskórego		białoskórej	białoskórego	białoskórych
dative	białoskóremu		białoskórej	białoskóremu	białoskórym
accusative	białoskórego	białoskóry	białoskórą	białoskóre	białoskórych	białoskóre
instrumental	białoskórym		białoskórą	białoskórym	białoskórymi
locative	białoskórym		białoskórej	białoskórym	białoskórych

Further reading

• białoskóry in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• białoskóry in Polish dictionaries at PWN