biała trucizna

See also: białą trucizną

Polish

Etymology

Literally, “white poison”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbja.wa truˈt͡ɕiz.na/
• Syllabification: bia‧ła tru‧ciz‧na

Noun

biała trucizna f

1. (idiomatic, slang) dope, stuff (recreational drugs)

   Synonym: biała śmierć

2. (idiomatic) sugar consumed in large doses

   Synonym: biała śmierć

Declension

Declension of biała trucizna

	singular
nominative	biała trucizna
genitive	białej trucizny
dative	białej truciźnie
accusative	białą truciznę
instrumental	białą trucizną
locative	białej truciźnie
vocative	biała trucizno

Further reading

• biała trucizna in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN