bezwzględność

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bezwzględny +‎ -ość. First attested in 1772.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bɛzˈvzɡlɛnd.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛndnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: bez‧względ‧ność

Noun

[edit]

bezwzględność f

  1. harshness, ruthlessness, mercilessness
    Synonym: srogość
    Antonym: pobłażliwość
    absolutna bezwzględnośćabsolute ruthlessness
    szczególna bezwzględnośćparticular ruthlessness
    wielka bezwzględnośćgreat ruthlessness
    wyjątkowa bezwzględnośćexceptional ruthlessness
    bezwzględność przestępcówruthlessness of criminals
    bezwzględność policjiruthlessness of the police
    bezwzględność prawamercilessness of the law
    bezwzględność władzyruthlessness of power
    bezwzględność rynkuruthlessness of the market
    bezwzględność wobec ofiarruthlessness towards victims
    bezwzględność w dążeniu do czegośruthlessness in the quest/in pursuit of something
    bezwzględność w walcemercilessness in a fight
    znany z bezwzględnościknown for ruthlessness
    odznaczać się bezwzględnościąto be distinguished by ruthlessness

Declension

[edit]
[edit]
adjective
adverb
noun
preposition

References

[edit]
  1. ^ Badania Y Mysli Wyborne Filozoficzne O Prawdzie Obiawienia Y Swiadectwa Pisanego Y Niepisanego Wyięte z Bonneta[1], 1772, page 85
  2. ^ bezwzględność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]