bezwijmen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch beswimen. Equivalent to be- +‎ zwijmen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈzʋɛi̯mə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧zwij‧men
• Rhymes: -ɛi̯mən

Verb

bezwijmen

1. (intransitive) to faint, to lose consciousness
2. (intransitive) to swoon

Conjugation

Conjugation of bezwijmen (weak, prefixed)
infinitive	bezwijmen
past singular	bezwijmde
past participle	bezwijmd
infinitive	bezwijmen
gerund	bezwijmen n
	present tense	past tense
1st person singular	bezwijm	bezwijmde
2nd person sing. (jij)	bezwijmt, bezwijm2	bezwijmde
2nd person sing. (u)	bezwijmt	bezwijmde
2nd person sing. (gij)	bezwijmt	bezwijmde
3rd person singular	bezwijmt	bezwijmde
plural	bezwijmen	bezwijmden
subjunctive sing.1	bezwijme	bezwijmde
subjunctive plur.1	bezwijmen	bezwijmden
imperative sing.	bezwijm
imperative plur.1	bezwijmt
participles	bezwijmend	bezwijmd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• in zwijm vallen

Descendants

• Afrikaans: beswym