bezwarunkowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ warunkowy. First attested in 1811.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛz.va.ruŋˈkɔ.vɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɘ
• Syllabification: bez‧wa‧run‧ko‧wy

Adjective

bezwarunkowy (not comparable, derived adverb bezwarunkowo)

1. implicit, unconditional, absolute, unqualified, unconditioned, outright

   Synonym: bezwzględny

   Antonym: warunkowy

   bezwarunkowy zakaz ― a blanket/complete/total ban

   bezwarunkowy szacunek ― unconditional respect

   bezwarunkowa akceptacja ― unconditional acceptance

   bezwarunkowa zgoda ― unconditional consent

   bezwarunkowa kapitulacja ― unconditional surrender

   bezwarunkowa sprzedaż ― unconditional sale

   bezwarunkowa miłość ― unconditional love

   bezwarunkowe poparcie/wsparcie ― unconditional support

   bezwarunkowe oddanie się/poddanie się ― unconditional devotion

   bezwarunkowe podporządkowanie się ― unconditional submission (e.g. to power)

   bodziec bezwarunkowy ― unconditioned stimulus

   odruch bezwarunkowy ― unconditioned reflex/automatic response

Declension

Declension of bezwarunkowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bezwarunkowy		bezwarunkowa	bezwarunkowe	bezwarunkowi	bezwarunkowe
genitive	bezwarunkowego		bezwarunkowej	bezwarunkowego	bezwarunkowych
dative	bezwarunkowemu		bezwarunkowej	bezwarunkowemu	bezwarunkowym
accusative	bezwarunkowego	bezwarunkowy	bezwarunkową	bezwarunkowe	bezwarunkowych	bezwarunkowe
instrumental	bezwarunkowym		bezwarunkową	bezwarunkowym	bezwarunkowymi
locative	bezwarunkowym		bezwarunkowej	bezwarunkowym	bezwarunkowych

Derived terms

noun

• bezwarunkowość

 

Related terms

noun

• warunek

 

Further reading

• bezwarunkowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezwarunkowy in Polish dictionaries at PWN