bezuipen

Dutch

Etymology

From be- +‎ zuipen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈzœy̯.pə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧zui‧pen
• Rhymes: -œy̯pən

Verb

bezuipen

1. (reflexive, with a reflexive object pronoun) to get drunk

Conjugation

Conjugation of bezuipen (strong class 2b, prefixed)
infinitive	bezuipen
past singular	bezoop
past participle	bezopen
infinitive	bezuipen
gerund	bezuipen n
	present tense	past tense
1st person singular	bezuip	bezoop
2nd person sing. (jij)	bezuipt, bezuip2	bezoop
2nd person sing. (u)	bezuipt	bezoop
2nd person sing. (gij)	bezuipt	bezoopt
3rd person singular	bezuipt	bezoop
plural	bezuipen	bezopen
subjunctive sing.1	bezuipe	bezope
subjunctive plur.1	bezuipen	bezopen
imperative sing.	bezuip
imperative plur.1	bezuipt
participles	bezuipend	bezopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.