bezszkodny

Old Polish

Etymology

From bez- +‎ szkoda +‎ -ny. First attested in 1448–1450.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bɛsʃʲkɔdnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /bɛsʃʲkɔdnɨ/

Adjective

bezszkodny

1. (attested in Masovia) undamaged
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 99:

     Tego dlya, abi yeden drugego besschodnego czvl zachowacz, vstawyami

     [Tegodla aby jeden drugiego bezszkodnego czuł zachować, ustawiamy]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bezszkodny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN