bezsęczny

Polish

Etymology

From bez- +‎ sęk +‎ -ny. First attested in 1923.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛsˈsɛnt͡ʂ.nɘ/
• Rhymes: -ɛnt͡ʂnɘ
• Syllabification: bez‧sęcz‧ny

Adjective

bezsęczny (not comparable, no derived adverb)

1. (of wood) knotless

   Synonym: bezsęki

Declension

Declension of bezsęczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bezsęczny		bezsęczna	bezsęczne	bezsęczni	bezsęczne
genitive	bezsęcznego		bezsęcznej	bezsęcznego	bezsęcznych
dative	bezsęcznemu		bezsęcznej	bezsęcznemu	bezsęcznym
accusative	bezsęcznego	bezsęczny	bezsęczną	bezsęczne	bezsęcznych	bezsęczne
instrumental	bezsęcznym		bezsęczną	bezsęcznym	bezsęcznymi
locative	bezsęcznym		bezsęcznej	bezsęcznym	bezsęcznych

Related terms

noun

• sęk

 

Further reading

• bezsęczny in Polish dictionaries at PWN