beviskrav

Swedish

Etymology

bevis +‎ krav

Noun

beviskrav n

1. (law) evidentiary requirement

Declension

Declension of beviskrav

		nominative	genitive
singular	indefinite	beviskrav	beviskravs
	definite	beviskravet	beviskravets
plural	indefinite	beviskrav	beviskravs
	definite	beviskraven	beviskravens

References

• beviskrav in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• beviskrav in Svensk ordbok (SO)