benimsemek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بنمسه‌مك (benimsemek), equivalent to benim +‎ -se. Compare Azerbaijani mənimsəmək.

Verb

benimsemek (third-person singular simple present benimser)

1. to adopt
2. to embrace

Conjugation

Conjugation of benimsemek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			benimsemek
impersonal participle	imperfective		benimseyen
	perfective		benimsemiş
	prospective		benimseyecek
personal participle	non-prospective		benimsediğim	benimsediğin	benimsediği	benimsediğimiz	benimsediğiniz	benimsedikleri
	prospective		benimseyeceğim	benimseyeceğin	benimseyeceği	benimseyeceğimiz	benimseyeceğiniz	benimseyecekleri
verbal noun			benimseme
way of doing			benimseyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	benimserim	benimsersin	benimser	benimseriz	benimsersiniz	benimserler
		imperfective	benimsiyorum	benimsiyorsun	benimsiyor	benimsiyoruz	benimsiyorsunuz	benimsiyorlar
	past	perfective	benimsedim	benimsedin	benimsedi	benimsedik	benimsediniz	benimsediler
		imperfective	benimsiyordum	benimsiyordun	benimsiyordu	benimsiyorduk	benimsiyordunuz	benimsiyorlardı
	future		benimseyeceğim	benimseyeceksin	benimseyecek	benimseyeceğiz	benimseyeceksiniz	benimseyecekler
inferential	perfective		benimsemişim	benimsemişsin	benimsemiş	benimsemişiz	benimsemişsiniz	benimsemişler
	aorist		benimsermişim	benimsermişsin	benimsermiş	benimsermişiz	benimsermişsiniz	benimsermişler
	imperfective		benimsiyormuşum	benimsiyormuşsun	benimsiyormuş	benimsiyormuşuz	benimsiyormuşsunuz	benimsiyormuşlar
conditional	simple		benimsesem	benimsesen	benimsese	benimsesek	benimseseniz	benimseseler
	perfective		benimseseydim	benimseseydin	benimseseydi	benimseseydik	benimseseydiniz	benimseseydiler
optative			benimseyeyim	benimseyesin	benimseye	benimseyelim	benimseyesiniz	benimseyeler
progressive			benimsemekteyim	benimsemektesin	benimsemekte	benimsemekteyiz	benimsemektesiniz	benimsemekteler
necessitative			benimsemeliyim	benimsemelisin	benimsemeli	benimsemeliyiz	benimsemelisiniz	benimsemeliler
imperative				benimse	benimsesin		benimseyin	benimsesinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	benimser miyim?	benimser misin?	benimser mi?	benimser miyiz?	benimser misiniz?	benimserler mi?
		imperfective	benimsiyor muyum?	benimsiyor musun?	benimsiyor mu?	benimsiyor muyuz?	benimsiyor musunuz?	benimsiyorlar mı?
	past	perfective	benimsedim mi?	benimsedin mi?	benimsedi mi?	benimsedik mi?	benimsediniz mi?	benimsediler mi?
		imperfective	benimsiyor muydum?	benimsiyor muydun?	benimsiyor muydu?	benimsiyor muyduk?	benimsiyor muydunuz?	benimsiyorlar mıydı?
	future		benimseyecek miyim?	benimseyecek misin?	benimseyecek mi?	benimseyecek miyiz?	benimseyecek misiniz?	benimseyecekler mi?
inferential	perfective		benimsemiş miyim?	benimsemiş misin?	benimsemiş mi?	benimsemiş miyiz?	benimsemiş misiniz?	benimsemişler mi?
	aorist		benimser miymişim?	benimser miymişsin?	benimser miymiş?	benimser miymişiz?	benimser miymişsiniz?	benimserler miymiş?
	imperfective		benimsiyor muymuşum?	benimsiyor muymuşsun?	benimsiyor muymuş?	benimsiyor muymuşuz?	benimsiyor muymuşsunuz?	benimsiyorlar mıymış?
conditional	simple		benimsesem mi?	benimsesen mi?	benimsese mi?	benimsesek mi?	benimseseniz mi?	benimseseler mi?
	perfective		benimsese miydim?	benimsese miydin?	benimsese miydi?	benimsese miydik?	benimsese miydiniz?	benimseseler miydi?
progressive			benimsemekte miyim?	benimsemekte misin?	benimsemekte mi?	benimsemekte miyiz?	benimsemekte misiniz?	benimsemekteler mi?
necessitative			benimsemeli miyim?	benimsemeli misin?	benimsemeli mi?	benimsemeli miyiz?	benimsemeli misiniz?	benimsemeliler mi?
Negative declarative
infinitive			benimsememek
impersonal participle	imperfective		benimsemeyen
	perfective		benimsememiş
	prospective		benimsemeyecek
personal participle	non-prospective		benimsemediğim	benimsemediğin	benimsemediği	benimsemediğimiz	benimsemediğiniz	benimsemedikleri
	prospective		benimsemeyeceğim	benimsemeyeceğin	benimsemeyeceği	benimsemeyeceğimiz	benimsemeyeceğiniz	benimsemeyecekleri
verbal noun			benimsememe
way of doing			benimsemeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	benimsemem	benimsemezsin	benimsemez	benimsemeyiz	benimsemezsiniz	benimsemezler
		imperfective	benimsemiyorum	benimsemiyorsun	benimsemiyor	benimsemiyoruz	benimsemiyorsunuz	benimsemiyorlar
	past	perfective	benimsemedim	benimsemedin	benimsemedi	benimsemedik	benimsemediniz	benimsemediler
		imperfective	benimsemiyordum	benimsemiyordun	benimsemiyordu	benimsemiyorduk	benimsemiyordunuz	benimsemiyordular
	future		benimsemeyeceğim	benimsemeyeceksin	benimsemeyecek	benimsemeyeceğiz	benimsemeyeceksiniz	benimsemeyecekler
inferential	perfective		benimsememişim	benimsememişsin	benimsememiş	benimsememişiz	benimsememişsiniz	benimsememişler
	aorist		benimsemezmişim	benimsemezmişsin	benimsemezmiş	benimsemezmişiz	benimsemezmişsiniz	benimsemezmişler
	imperfective		benimsemiyormuşum	benimsemiyormuşsun	benimsemiyormuş	benimsemiyormuşuz	benimsemiyormuşsunuz	benimsemiyormuşlar
conditional	simple		benimsemesem	benimsemesen	benimsemese	benimsemesek	benimsemeseniz	benimsemeseler
	perfective		benimsemeseydim	benimsemeseydin	benimsemeseydi	benimsemeseydik	benimsemeseydiniz	benimsemeseydiler
optative			benimsemeyeyim	benimsemeyesin	benimsemeye	benimsemeyelim	benimsemeyesiniz	benimsemeyeler
progressive			benimsememekteyim	benimsememektesin	benimsememekte	benimsememekteyiz	benimsememektesiniz	benimsememekteler
necessitative			benimsememeliyim	benimsememelisin	benimsememeli	benimsememeliyiz	benimsememelisiniz	benimsememeliler
imperative				benimseme	benimsemesin		benimsemeyin	benimsemesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	benimsemez miyim?	benimsemez misin?	benimsemez mi?	benimsemez miyiz?	benimsemez misiniz?	benimsemezler mi?
		imperfective	benimsemiyor muyum?	benimsemiyor musun?	benimsemiyor mu?	benimsemiyor muyuz?	benimsemiyor musunuz?	benimsemiyorlar mı?
	past	perfective	benimsemedim mi?	benimsemedin mi?	benimsemedi mi?	benimsemedik mi?	benimsemediniz mi?	benimsemediler mi?
		imperfective	benimsemiyor muydum?	benimsemiyor muydun?	benimsemiyor muydu?	benimsemiyor muyduk?	benimsemiyor muydunuz?	benimsemiyorlar mıydı?
	future		benimsemeyecek miyim?	benimsemeyecek misin?	benimsemeyecek mi?	benimsemeyecek miyiz?	benimsemeyecek misiniz?	benimsemeyecekler mi?
inferential	perfective		benimsememiş miyim?	benimsememiş misin?	benimsememiş mi?	benimsememiş miyiz?	benimsememiş misiniz?	benimsememişler mi?
	aorist		benimsemez miymişim?	benimsemez miymişsin?	benimsemez miymiş?	benimsemez miymişiz?	benimsemez miymişsiniz?	benimsemezler miymiş?
	imperfective		benimsemiyor muymuşum?	benimsemiyor muymuşsun?	benimsemiyor muymuş?	benimsemiyor muymuşuz?	benimsemiyor muymuşsunuz?	benimsemiyorlar mıymış?
conditional	simple		benimsemesem mi?	benimsemesen mi?	benimsemese mi?	benimsemesek mi?	benimsemeseniz mi?	benimsemeseler mi?
	perfective		benimsemese miydim?	benimsemese miydin?	benimsemese miydi?	benimsemese miydik?	benimsemese miydiniz?	benimsemeseler miydi?
progressive			benimsememekte miyim?	benimsememekte misin?	benimsememekte mi?	benimsememekte miyiz?	benimsememekte misiniz?	benimsememekteler mi?
necessitative			benimsememeli miyim?	benimsememeli misin?	benimsememeli mi?	benimsememeli miyiz?	benimsememeli misiniz?	benimsememeliler mi?