Jump to content

bencés

From Wiktionary, the free dictionary

Hungarian

[edit]
 bencés on Hungarian Wikipedia

Etymology

[edit]

Bence +‎ -s

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈbɛnt͡seːʃ]
  • Hyphenation: ben‧cés
  • Rhymes: -eːʃ

Adjective

[edit]

bencés (not comparable)

  1. Benedictine (of or relating to the Benedictine Order)
    bencés apácaBenedictine nun

Declension

[edit]
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative bencés bencések
accusative bencést bencéseket
dative bencésnek bencéseknek
instrumental bencéssel bencésekkel
causal-final bencésért bencésekért
translative bencéssé bencésekké
terminative bencésig bencésekig
essive-formal bencésként bencésekként
essive-modal
inessive bencésben bencésekben
superessive bencésen bencéseken
adessive bencésnél bencéseknél
illative bencésbe bencésekbe
sublative bencésre bencésekre
allative bencéshez bencésekhez
elative bencésből bencésekből
delative bencésről bencésekről
ablative bencéstől bencésektől
non-attributive
possessive - singular
bencésé bencéseké
non-attributive
possessive - plural
bencéséi bencésekéi

Further reading

[edit]
  • bencés in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • bencés in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).