bekendelse

Danish

Etymology

From bekende (“to confess”) +‎ -else, after Middle Low German bekantenisse, bekentnisse, German Bekenntnis.

Pronunciation

• IPA^(key): [b̥eˈkʰɛnˀl̩sə]

Noun

bekendelse c (singular definite bekendelsen, plural indefinite bekendelser)

1. confession
2. creed

Declension

Declension of bekendelse

common gender	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	bekendelse	bekendelsen	bekendelser	bekendelserne
genitive	bekendelses	bekendelsens	bekendelsers	bekendelsernes

Derived terms

• bekendelseslitteratur
• bekendelsesskrift
• syndsbekendelse
• trosbekendelse