Jump to content

bejdák

From Wiktionary, the free dictionary
See also: Bejdák

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bejdać +‎ -ak.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

bejdák m pers

  1. (Sącz Lach) Synonym of idiota (person deprived of speech and reason)

Further reading

[edit]
  • Karol Mátyás (1891) “bejdák”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 319