bedplassen

Dutch

Etymology

Compound of bed +‎ plassen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɛtˌplɑ.sə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bed‧plas‧sen

Verb

bedplassen

1. (intransitive) to wet one's bed

Conjugation

Conjugation of bedplassen (weak)
infinitive	bedplassen
past singular	bedplaste
past participle	gebedplast
infinitive	bedplassen
gerund	bedplassen n
	present tense	past tense
1st person singular	bedplas	bedplaste
2nd person sing. (jij)	bedplast, bedplas2	bedplaste
2nd person sing. (u)	bedplast	bedplaste
2nd person sing. (gij)	bedplast	bedplaste
3rd person singular	bedplast	bedplaste
plural	bedplassen	bedplasten
subjunctive sing.1	bedplasse	bedplaste
subjunctive plur.1	bedplassen	bedplasten
imperative sing.	bedplas
imperative plur.1	bedplast
participles	bedplassend	gebedplast
1) Archaic. 2) In case of inversion.