bełkotać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *bъlkotati.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: beł‧ko‧tać

Verb

[edit]

bełkotać impf

  1. (intransitive, colloquial) to burble, to babble (to speak in an unintelligible way)
    Synonyms: see Thesaurus:bredzić
    Słyszałam, jak Robert coś bełkocze.I heard Robert babbling.
  2. (intransitive, colloquial or dialectal, Far Masovian) to burble, to babble (to speak nonsense)
    Synonyms: see Thesaurus:bredzić
    On jak zwykle bełkotał w przekonaniu, że zna się na temacie.He was, as usual, spewing nonsense, convinced he is an expert in the subject.

Conjugation

[edit]
Conjugation of bełkotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bełkotać
present tense 1st bełkoczę bełkoczemy
2nd bełkoczesz bełkoczecie
3rd bełkocze bełkoczą
impersonal bełkocze się
past tense 1st bełkotałem,
-(e)m bełkotał
bełkotałam,
-(e)m bełkotała
bełkotałom,
-(e)m bełkotało
bełkotaliśmy,
-(e)śmy bełkotali
bełkotałyśmy,
-(e)śmy bełkotały
2nd bełkotałeś,
-(e)ś bełkotał
bełkotałaś,
-(e)ś bełkotała
bełkotałoś,
-(e)ś bełkotało
bełkotaliście,
-(e)ście bełkotali
bełkotałyście,
-(e)ście bełkotały
3rd bełkotał bełkotała bełkotało bełkotali bełkotały
impersonal bełkotano
future tense 1st będę bełkotał,
będę bełkotać
będę bełkotała,
będę bełkotać
będę bełkotało,
będę bełkotać
będziemy bełkotali,
będziemy bełkotać
będziemy bełkotały,
będziemy bełkotać
2nd będziesz bełkotał,
będziesz bełkotać
będziesz bełkotała,
będziesz bełkotać
będziesz bełkotało,
będziesz bełkotać
będziecie bełkotali,
będziecie bełkotać
będziecie bełkotały,
będziecie bełkotać
3rd będzie bełkotał,
będzie bełkotać
będzie bełkotała,
będzie bełkotać
będzie bełkotało,
będzie bełkotać
będą bełkotali,
będą bełkotać
będą bełkotały,
będą bełkotać
impersonal będzie bełkotać się
conditional 1st bełkotałbym,
bym bełkotał
bełkotałabym,
bym bełkotała
bełkotałobym,
bym bełkotało
bełkotalibyśmy,
byśmy bełkotali
bełkotałybyśmy,
byśmy bełkotały
2nd bełkotałbyś,
byś bełkotał
bełkotałabyś,
byś bełkotała
bełkotałobyś,
byś bełkotało
bełkotalibyście,
byście bełkotali
bełkotałybyście,
byście bełkotały
3rd bełkotałby,
by bełkotał
bełkotałaby,
by bełkotała
bełkotałoby,
by bełkotało
bełkotaliby,
by bełkotali
bełkotałyby,
by bełkotały
impersonal bełkotano by
imperative 1st niech bełkoczę bełkoczmy
2nd bełkocz bełkoczcie
3rd niech bełkocze niech bełkoczą
active adjectival participle bełkoczący bełkocząca bełkoczące bełkoczący bełkoczące
contemporary adverbial participle bełkocząc
verbal noun bełkotanie

or

Conjugation of bełkotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bełkotać
present tense 1st bełkocę bełkocemy
2nd bełkocesz bełkocecie
3rd bełkoce bełkocą
impersonal bełkoce się
past tense 1st bełkotałem,
-(e)m bełkotał
bełkotałam,
-(e)m bełkotała
bełkotałom,
-(e)m bełkotało
bełkotaliśmy,
-(e)śmy bełkotali
bełkotałyśmy,
-(e)śmy bełkotały
2nd bełkotałeś,
-(e)ś bełkotał
bełkotałaś,
-(e)ś bełkotała
bełkotałoś,
-(e)ś bełkotało
bełkotaliście,
-(e)ście bełkotali
bełkotałyście,
-(e)ście bełkotały
3rd bełkotał bełkotała bełkotało bełkotali bełkotały
impersonal bełkotano
future tense 1st będę bełkotał,
będę bełkotać
będę bełkotała,
będę bełkotać
będę bełkotało,
będę bełkotać
będziemy bełkotali,
będziemy bełkotać
będziemy bełkotały,
będziemy bełkotać
2nd będziesz bełkotał,
będziesz bełkotać
będziesz bełkotała,
będziesz bełkotać
będziesz bełkotało,
będziesz bełkotać
będziecie bełkotali,
będziecie bełkotać
będziecie bełkotały,
będziecie bełkotać
3rd będzie bełkotał,
będzie bełkotać
będzie bełkotała,
będzie bełkotać
będzie bełkotało,
będzie bełkotać
będą bełkotali,
będą bełkotać
będą bełkotały,
będą bełkotać
impersonal będzie bełkotać się
conditional 1st bełkotałbym,
bym bełkotał
bełkotałabym,
bym bełkotała
bełkotałobym,
bym bełkotało
bełkotalibyśmy,
byśmy bełkotali
bełkotałybyśmy,
byśmy bełkotały
2nd bełkotałbyś,
byś bełkotał
bełkotałabyś,
byś bełkotała
bełkotałobyś,
byś bełkotało
bełkotalibyście,
byście bełkotali
bełkotałybyście,
byście bełkotały
3rd bełkotałby,
by bełkotał
bełkotałaby,
by bełkotała
bełkotałoby,
by bełkotało
bełkotaliby,
by bełkotali
bełkotałyby,
by bełkotały
impersonal bełkotano by
imperative 1st niech bełkocę bełkoczmy
2nd bełkocz bełkoczcie
3rd niech bełkoce niech bełkocą
active adjectival participle bełkocący bełkocąca bełkocące bełkocący bełkocące
contemporary adverbial participle bełkocąc
verbal noun bełkotanie

Derived terms

[edit]
adjective
adverb
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • bełkotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bełkotać in Polish dictionaries at PWN
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “bełkotać”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 103