bełkotać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bъlkotati.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bɛwˈkɔ.tat͡ɕ/

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /bɛwˈkɔ.tat͡ɕ/
• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /bɛwˈkɔ.tat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtat͡ɕ
• Syllabification: beł‧ko‧tać

Verb

bełkotać impf

1. (intransitive, colloquial) to burble, to babble (to speak in an unintelligible way)

   Synonyms: see Thesaurus:bredzić

   Słyszałam, jak Robert coś bełkocze. ― I heard Robert babbling.

2. (intransitive, colloquial or dialectal, Far Masovian, Kielce) to burble, to babble (to speak nonsense)

   Synonyms: see Thesaurus:bredzić

   On jak zwykle bełkotał w przekonaniu, że zna się na temacie. ― He was, as usual, spewing nonsense, convinced he is an expert in the subject.

   Nic porządnie nie powie, tylo o jednem bełkoce. (Far Masovian) ― He won't say anything clearly, he only babbles about one thing.

Conjugation

Conjugation of bełkotać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bełkotać
present tense	1st	bełkoczę			bełkoczemy
	2nd	bełkoczesz			bełkoczecie
	3rd	bełkocze			bełkoczą
	impersonal	bełkocze się
past tense	1st	bełkotałem, -(e)m bełkotał	bełkotałam, -(e)m bełkotała	bełkotałom, -(e)m bełkotało	bełkotaliśmy, -(e)śmy bełkotali	bełkotałyśmy, -(e)śmy bełkotały
	2nd	bełkotałeś, -(e)ś bełkotał	bełkotałaś, -(e)ś bełkotała	bełkotałoś, -(e)ś bełkotało	bełkotaliście, -(e)ście bełkotali	bełkotałyście, -(e)ście bełkotały
	3rd	bełkotał	bełkotała	bełkotało	bełkotali	bełkotały
	impersonal	bełkotano
future tense	1st	będę bełkotał, będę bełkotać	będę bełkotała, będę bełkotać	będę bełkotało, będę bełkotać	będziemy bełkotali, będziemy bełkotać	będziemy bełkotały, będziemy bełkotać
	2nd	będziesz bełkotał, będziesz bełkotać	będziesz bełkotała, będziesz bełkotać	będziesz bełkotało, będziesz bełkotać	będziecie bełkotali, będziecie bełkotać	będziecie bełkotały, będziecie bełkotać
	3rd	będzie bełkotał, będzie bełkotać	będzie bełkotała, będzie bełkotać	będzie bełkotało, będzie bełkotać	będą bełkotali, będą bełkotać	będą bełkotały, będą bełkotać
	impersonal	będzie bełkotać się
conditional	1st	bełkotałbym, bym bełkotał	bełkotałabym, bym bełkotała	bełkotałobym, bym bełkotało	bełkotalibyśmy, byśmy bełkotali	bełkotałybyśmy, byśmy bełkotały
	2nd	bełkotałbyś, byś bełkotał	bełkotałabyś, byś bełkotała	bełkotałobyś, byś bełkotało	bełkotalibyście, byście bełkotali	bełkotałybyście, byście bełkotały
	3rd	bełkotałby, by bełkotał	bełkotałaby, by bełkotała	bełkotałoby, by bełkotało	bełkotaliby, by bełkotali	bełkotałyby, by bełkotały
	impersonal	bełkotano by
imperative	1st	niech bełkoczę			bełkoczmy
	2nd	bełkocz			bełkoczcie
	3rd	niech bełkocze			niech bełkoczą
active adjectival participle		bełkoczący	bełkocząca	bełkoczące	bełkoczący	bełkoczące
contemporary adverbial participle		bełkocząc
verbal noun		bełkotanie

or

Conjugation of bełkotać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bełkotać
present tense	1st	bełkocę			bełkocemy
	2nd	bełkocesz			bełkocecie
	3rd	bełkoce			bełkocą
	impersonal	bełkoce się
past tense	1st	bełkotałem, -(e)m bełkotał	bełkotałam, -(e)m bełkotała	bełkotałom, -(e)m bełkotało	bełkotaliśmy, -(e)śmy bełkotali	bełkotałyśmy, -(e)śmy bełkotały
	2nd	bełkotałeś, -(e)ś bełkotał	bełkotałaś, -(e)ś bełkotała	bełkotałoś, -(e)ś bełkotało	bełkotaliście, -(e)ście bełkotali	bełkotałyście, -(e)ście bełkotały
	3rd	bełkotał	bełkotała	bełkotało	bełkotali	bełkotały
	impersonal	bełkotano
future tense	1st	będę bełkotał, będę bełkotać	będę bełkotała, będę bełkotać	będę bełkotało, będę bełkotać	będziemy bełkotali, będziemy bełkotać	będziemy bełkotały, będziemy bełkotać
	2nd	będziesz bełkotał, będziesz bełkotać	będziesz bełkotała, będziesz bełkotać	będziesz bełkotało, będziesz bełkotać	będziecie bełkotali, będziecie bełkotać	będziecie bełkotały, będziecie bełkotać
	3rd	będzie bełkotał, będzie bełkotać	będzie bełkotała, będzie bełkotać	będzie bełkotało, będzie bełkotać	będą bełkotali, będą bełkotać	będą bełkotały, będą bełkotać
	impersonal	będzie bełkotać się
conditional	1st	bełkotałbym, bym bełkotał	bełkotałabym, bym bełkotała	bełkotałobym, bym bełkotało	bełkotalibyśmy, byśmy bełkotali	bełkotałybyśmy, byśmy bełkotały
	2nd	bełkotałbyś, byś bełkotał	bełkotałabyś, byś bełkotała	bełkotałobyś, byś bełkotało	bełkotalibyście, byście bełkotali	bełkotałybyście, byście bełkotały
	3rd	bełkotałby, by bełkotał	bełkotałaby, by bełkotała	bełkotałoby, by bełkotało	bełkotaliby, by bełkotali	bełkotałyby, by bełkotały
	impersonal	bełkotano by
imperative	1st	niech bełkocę			bełkoczmy
	2nd	bełkocz			bełkoczcie
	3rd	niech bełkoce			niech bełkocą
active adjectival participle		bełkocący	bełkocąca	bełkocące	bełkocący	bełkocące
contemporary adverbial participle		bełkocąc
verbal noun		bełkotanie

Derived terms

(adjective):

• bełkotliwy

(adverb):

• bełkotliwie

(nouns):

• bełk
• bełkocik
• bełkot
• bełkotliwość

(verbs):

• wybełkotać pf, zabełkotać pf

Further reading

• bełkotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bełkotać in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “bełkotać”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 103
• Władysław Siarkowski (1878) “bełkotać”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 244