bełkot

See also: Bełkot and Belkot

Polish

Etymology

Deverbal of bełkotać. For the semantic shifts, compare English burble.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈbɛw.kɔt/

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈbɛɫ.kɔt]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛwkɔt
• Syllabification: beł‧kot

Noun

bełkot m inan (diminutive bełkocik)

1. burble, stammer, babble, mammering (unclear speech)
2. burble, gibberish, gobbledygook (complex or unclear statement)

   Z jego ust dobywał się kompletny bełkot. ― From his mouth came complete gobbledygook.

   Takiego bełkotu jak od niej to już dawno nie słyszałem. ― I’ve never heard such gobbledygook from her before.

3. gibberish, gobbledygook (complex or unclear statement)
4. (literary) burble (sound of moving water)

   Synonym: bulgot

Declension

Declension of bełkot

	singular	plural
nominative	bełkot	bełkoty
genitive	bełkotu	bełkotów
dative	bełkotowi	bełkotom
accusative	bełkot	bełkoty
instrumental	bełkotem	bełkotami
locative	bełkocie	bełkotach
vocative	bełkocie	bełkoty

Related terms

(adjective):

• bełkotliwy

(adverb):

• bełkotliwie

(nouns):

• bełk
• bełkotliwość

(verbs):

• bełkotać impf, wybełkotać pf, zabełkotać pf

Further reading

• bełkot in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bełkot in Polish dictionaries at PWN
• Władysław Siarkowski (1878) “bełkotać”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 244