bayraktar

See also: Bayraktar

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بیراقدار (bayrakdar), from بیراق (bayrak) + ـدار (-dar). By surface analysis, bayrak +‎ -dar.

Cognate with Azerbaijani bayraqdar, Turkmen baýrakdar, Uyghur بايراقدار (bayraqdar), Uzbek bayroqdor.

Pronunciation

• IPA^(key): /baj.ɾak.taɾ/

Noun

bayraktar (definite accusative bayraktarı, plural bayraktarlar)

1. flag-bearer

Declension

Declension of bayraktar

	singular	plural
nominative	bayraktar	bayraktarlar
definite accusative	bayraktarı	bayraktarları
dative	bayraktara	bayraktarlara
locative	bayraktarda	bayraktarlarda
ablative	bayraktardan	bayraktarlardan
genitive	bayraktarın	bayraktarların

Descendants

• → Belarusian: Байракта́р (Bajraktár)
• → English: Bayraktar
• → French: Bayraktar
• → Russian: Байракта́р (Bajraktár)
• → Serbo-Croatian: barjaktar
• → Ukrainian: Байракта́р (Bajraktár)