banfháidh

Irish

Etymology

From ban- (feminine prefix) +‎ fáidh (“wise man, sage; seer, prophet”).

Noun

banfháidh m (genitive singular banfháidh, nominative plural banfháithe)

1. wise woman, female sage
2. (religion) seeress, prophetess

Declension

Declension of banfháidh (fourth declension)

bare forms case singular plural nominative banfháidh banfháithe vocative a bhanfháidh a bhanfháithe genitive banfháidh banfháithe dative banfháidh banfháithe forms with the definite article case singular plural nominative an banfháidh na banfháithe genitive an bhanfháidh na mbanfháithe dative leis an mbanfháidh don bhanfháidh leis na banfháithe

Synonyms

• fáidhbhean

Mutation

Mutated forms of banfháidh

radical	lenition	eclipsis
banfháidh	bhanfháidh	mbanfháidh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “banfháidh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN