balownik

Polish

Etymology

From bal +‎ -ownik.

Pronunciation

• IPA^(key): /baˈlɔv.ɲik/
• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: ba‧low‧nik

Noun

balownik m pers (female equivalent balownica)

1. (dated) ball attendee (a person who attends balls, formal dances)

   Synonym: balowicz

Declension

Declension of balownik

	singular	plural
nominative	balownik	balownicy/balowniki (deprecative)
genitive	balownika	balowników
dative	balownikowi	balownikom
accusative	balownika	balowników
instrumental	balownikiem	balownikami
locative	balowniku	balownikach
vocative	balowniku	balownicy

Related terms

(adjective):

• balowy

(adverb):

• balowo

(nouns):

• bal
• baliczek
• balik
• balomania
• balowicz
• balowiczka

(verbs):

• balować
• przebalować
• rozbalować
• zabalować

Further reading

• balownik in Polish dictionaries at PWN