Jump to content

bękart

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Middle High German banchart. First attested in c. 1408.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /bæ̃kart/
  • IPA(key): (15th CE) /bæ̃kart/

Noun

[edit]

bękart m animacy unattested

  1. (attested in Greater Poland) bastard (illegitimate child)
    Synonym: baster
    • 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, Poniec, page 27:
      Gdyby czlowyek z gyney strony byl a nan by szlyszecz, ysz yesth wylyeganyecz albo bąkarth
      [Gdyby człowiek z jinej strony był, a nań by słyszeć, iż jest wyleganiec albo bękart]
    • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 18r:
      Bastardus id est spurius ein basthart bakarth
      [Bastardus id est spurius ein basthart bękart]
    • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 129v:
      Spurius id est ignobilis illegitimus basthart bąster bakarth
      [Spurius id est ignobilis illegitimus basthart bąster bękart]

Descendants

[edit]
  • Polish: bękart
  • Silesian: bynkart

References

[edit]
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “bękart”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bękart”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
  • Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “bękart”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish bękart. Compare Czech panchart.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛŋkart
  • Syllabification: bę‧kart

Noun

[edit]

bękart m animal (related adjective bękarci)

  1. (dated, derogatory) bastard (person who was born out of wedlock, and hence often considered an illegitimate descendant)
    Synonym: (literary) bastard
  2. (derogatory, of children) brat (child who is regarded as mischievous, unruly, spoiled, or selfish)
    Synonyms: see Thesaurus:dziecko
  3. (derogatory, of actions, results) bastard (unintended result of actions)
  4. (printing) widow (single line of type that ends a paragraph, carried over to the next page or column)
    Synonym: wdowa
  5. (obsolete, biology, of animals or plants) bastard, crossbreed, hybrid, mongrel (organism produced by mating of individuals of different varieties or breeds)
    Synonyms: bastard, hybryda, krzyżówka, mieszaniec
  6. (obsolete) misshapen, unsuccessful cake
  7. (obsolete) failure (any thing or object that has turned out not as intended)
  8. (Middle Polish) A type of lower quality or hybrid silk.
    Synonym: półjedwab
  9. (Middle Polish) clutter (unnecessary branches or offshoots of a tree or shrub)

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • bękart in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bękart in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bękart”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • BĘKART”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 23.06.2020
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bękart”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “bękart”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “bękart”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 141
  • bękart in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego