Jump to content

büyüklük

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Ottoman Turkish بیوكلك (büyüklük). By surface analysis, büyük +‎ -lük.

Noun

[edit]

büyüklük (definite accusative büyüklüğü, plural büyüklükler)

  1. enormity, vastness
  2. size
  3. greatness
  4. magnitude
  5. grandeur
  6. supremacy

Declension

[edit]
Declension of büyüklük
singular plural
nominative büyüklük büyüklükler
definite accusative büyüklüğü büyüklükleri
dative büyüklüğe büyüklüklere
locative büyüklükte büyüklüklerde
ablative büyüklükten büyüklüklerden
genitive büyüklüğün büyüklüklerin

Synonyms

[edit]

Antonyms

[edit]