báigh

See also: bàigh

Irish

Alternative forms

• báith (Ulster)
• bádh (obsolete)
• báidh (superseded)

Etymology

From Old Irish báidid, from Proto-Celtic *bādīti.

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /bˠɑːɟ/
• (Galway) IPA^(key): /bˠɑː/
• (Mayo) IPA^(key): /bˠɑːj/
• (Ulster) IPA^(key): /bˠa(ː)ɪç/ (corresponding to the form báith)

Verb

báigh (present analytic bánn, future analytic báfaidh, verbal noun bá, past participle báite) (transitive)

1. drown
   • 1894 March, Peadar Mac Fionnlaoigh, “An rí nach robh le fagháil bháis”, in Irisleabhar na Gaedhilge, volume 1:5, Dublin: Gaelic Union, pages 185–88:

     Nuair do chuir an bhuachaill a chos ar an phlainc, le dul tar an pholl, lúb sí síos san uisge, ar mhodh go robh an t‑ógánach ar tí bheith báithte, gur rinne sé é féin do choisreagadh, ⁊ ar an móimid d’éirigh an phlainc cómh daingean le Gaigeán, ⁊ léim an mada dubh síos ’san pholl as a bhealach.

     When the boy put his foot on the plank to cross the pool, it bent down into the water, so that the youth was on the point of being drowned, till he crossed himself; and in a moment the plank became as firm as Gaigean, and the black dog jumped down into the pool out of his way.

2. sink, submerge
3. immerse
4. inundate, drench
5. quench
6. (linguistics) elide

Conjugation

conjugation of báigh (first conjugation – C)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	báim	bánn tú; báir†	bánn sé, sí	báimid	bánn sibh	bánn siad; báid†	a bhánn; a bhás / a mbánn*	báitear
	past	bháigh mé; bhás	bháigh tú; bháis	bháigh sé, sí	bhámar; bháigh muid	bháigh sibh; bhábhair	bháigh siad; bhádar	a bháigh / ar bháigh*	bádh
	past habitual	bháinn / mbáinn‡‡	bháiteá / mbáiteᇇ	bhádh sé, sí / mbádh sé, s퇇	bháimis; bhádh muid / mbáimis‡‡; mbádh muid‡‡	bhádh sibh / mbádh sibh‡‡	bháidís; bhádh siad / mbáidís‡‡; mbádh siad‡‡	a bhádh / a mbádh*	bháití / mbáit퇇
future		báfaidh mé; báfad	báfaidh tú; báfair†	báfaidh sé, sí	báfaimid; báfaidh muid	báfaidh sibh	báfaidh siad; báfaid†	a bháfaidh; a bháfas / a mbáfaidh*	báfar
conditional		bháfainn / mbáfainn‡‡	bháfá / mbáfᇇ	bháfadh sé, sí / mbáfadh sé, s퇇	bháfaimis; bháfadh muid / mbáfaimis‡‡; mbáfadh muid‡‡	bháfadh sibh / mbáfadh sibh‡‡	bháfaidís; bháfadh siad / mbáfaidís‡‡; mbáfadh siad‡‡	a bháfadh / a mbáfadh*	bháfaí / mbáfa퇇
subjunctive	present	go mbá mé; go mbád†	go mbá tú; go mbáir†	go mbá sé, sí	go mbáimid; go mbá muid	go mbá sibh	go mbá siad; go mbáid†	—	go mbáitear
	past	dá mbáinn	dá mbáiteá	dá mbádh sé, sí	dá mbáimis; dá mbádh muid	dá mbádh sibh	dá mbáidís; dá mbádh siad	—	dá mbáití
imperative		báim	báigh	bádh sé, sí	báimis	báigí; báidh†	báidís	—	báitear
verbal noun		bá
past participle		báite

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
báigh	bháigh	mbáigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “báigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• “báigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2024