ayrılmak

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish آیرلمق (ayrılmak).

Verb

ayrılmak (third-person singular simple present ayrılır)

1. passive of ayırmak
2. (intransitive) to leave

   Neden ayrıldık?

   Why did we break up?

3. (intransitive) to separate
4. (with dative) to split into

Conjugation

Conjugation of ayrılmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			ayrılmak
impersonal participle	imperfective		ayrılan
	perfective		ayrılmış
	prospective		ayrılacak
personal participle	non-prospective		ayrıldığım	ayrıldığın	ayrıldığı	ayrıldığımız	ayrıldığınız	ayrıldıkları
	prospective		ayrılacağım	ayrılacağın	ayrılacağı	ayrılacağımız	ayrılacağınız	ayrılacakları
verbal noun			ayrılma
way of doing			ayrılış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ayrılırım	ayrılırsın	ayrılır	ayrılırız	ayrılırsınız	ayrılırlar
		imperfective	ayrılıyorum	ayrılıyorsun	ayrılıyor	ayrılıyoruz	ayrılıyorsunuz	ayrılıyorlar
	past	perfective	ayrıldım	ayrıldın	ayrıldı	ayrıldık	ayrıldınız	ayrıldılar
		imperfective	ayrılıyordum	ayrılıyordun	ayrılıyordu	ayrılıyorduk	ayrılıyordunuz	ayrılıyorlardı (or ayrılıyordular)
	future		ayrılacağım	ayrılacaksın	ayrılacak	ayrılacağız	ayrılacaksınız	ayrılacaklar
inferential	perfective		ayrılmışım	ayrılmışsın	ayrılmış	ayrılmışız	ayrılmışsınız	ayrılmışlar
	aorist		ayrılırmışım	ayrılırmışsın	ayrılırmış	ayrılırmışız	ayrılırmışsınız	ayrılırlarmış (or ayrılırmışlar)
	imperfective		ayrılıyormuşum	ayrılıyormuşsun	ayrılıyormuş	ayrılıyormuşuz	ayrılıyormuşsunuz	ayrılıyorlarmış
conditional	simple		ayrılsam	ayrılsan	ayrılsa	ayrılsak	ayrılsanız	ayrılsalar
	perfective		ayrılsaydım	ayrılsaydın	ayrılsaydı	ayrılsaydık	ayrılsaydınız	ayrılsaydılar
optative			ayrılayım	ayrılasın	ayrıla	ayrılalım	ayrılasınız	ayrılalar
progressive			ayrılmaktayım	ayrılmaktasın	ayrılmakta	ayrılmaktayız	ayrılmaktasınız	ayrılmaktalar
necessitative			ayrılmalıyım	ayrılmalısın	ayrılmalı	ayrılmalıyız	ayrılmalısınız	ayrılmalılar
imperative				ayrıl	ayrılsın		ayrılın	ayrılsınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ayrılır mıyım?	ayrılır mısın?	ayrılır mı?	ayrılır mıyız?	ayrılır mısınız?	ayrılırlar mı?
		imperfective	ayrılıyor muyum?	ayrılıyor musun?	ayrılıyor mu?	ayrılıyor muyuz?	ayrılıyor musunuz?	ayrılıyorlar mı?
	past	perfective	ayrıldım mı?	ayrıldın mı?	ayrıldı mı?	ayrıldık mı?	ayrıldınız mı?	ayrıldılar mı?
		imperfective	ayrılıyor muydum?	ayrılıyor muydun?	ayrılıyor muydu?	ayrılıyor muyduk?	ayrılıyor muydunuz?	ayrılıyorlar mıydı?
	future		ayrılacak mıyım?	ayrılacak mısın?	ayrılacak mı?	ayrılacak mıyız?	ayrılacak mısınız?	ayrılacaklar mı?
inferential	perfective		ayrılmış mıyım?	ayrılmış mısın?	ayrılmış mı?	ayrılmış mıyız?	ayrılmış mısınız?	ayrılmışlar mı?
	aorist		ayrılır mıymışım?	ayrılır mıymışsın?	ayrılır mıymış?	ayrılır mıymışız?	ayrılır mıymışsınız?	ayrılırlar mıymış?
	imperfective		ayrılıyor muymuşum?	ayrılıyor muymuşsun?	ayrılıyor muymuş?	ayrılıyor muymuşuz?	ayrılıyor muymuşsunuz?	ayrılıyorlar mıymış?
conditional	simple		ayrılsam mı?	ayrılsan mı?	ayrılsa mı?	ayrılsak mı?	ayrılsanız mı?	ayrılsalar mı?
	perfective		ayrılsa mıydım?	ayrılsa mıydın?	ayrılsa mıydı?	ayrılsa mıydık?	ayrılsa mıydınız?	ayrılsalar mıydı?
progressive			ayrılmakta mıyım?	ayrılmakta mısın?	ayrılmakta mı?	ayrılmakta mıyız?	ayrılmakta mısınız?	ayrılmaktalar mı?
necessitative			ayrılmalı mıyım?	ayrılmalı mısın?	ayrılmalı mı?	ayrılmalı mıyız?	ayrılmalı mısınız?	ayrılmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			ayrılmamak
impersonal participle	imperfective		ayrılmayan
	perfective		ayrılmamış
	prospective		ayrılmayacak
personal participle	non-prospective		ayrılmadığım	ayrılmadığın	ayrılmadığı	ayrılmadığımız	ayrılmadığınız	ayrılmadıkları
	prospective		ayrılmayacağım	ayrılmayacağın	ayrılmayacağı	ayrılmayacağımız	ayrılmayacağınız	ayrılmayacakları
verbal noun			ayrılmama
way of doing			ayrılmayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ayrılmam	ayrılmazsın	ayrılmaz	ayrılmayız	ayrılmazsınız	ayrılmazlar
		imperfective	ayrılmıyorum	ayrılmıyorsun	ayrılmıyor	ayrılmıyoruz	ayrılmıyorsunuz	ayrılmıyorlar
	past	perfective	ayrılmadım	ayrılmadın	ayrılmadı	ayrılmadık	ayrılmadınız	ayrılmadılar
		imperfective	ayrılmıyordum	ayrılmıyordun	ayrılmıyordu	ayrılmıyorduk	ayrılmıyordunuz	ayrılmıyorlardı
	future		ayrılmayacağım	ayrılmayacaksın	ayrılmayacak	ayrılmayacağız	ayrılmayacaksınız	ayrılmayacaklar
inferential	perfective		ayrılmamışım	ayrılmamışsın	ayrılmamış	ayrılmamışız	ayrılmamışsınız	ayrılmamışlar
	aorist		ayrılmazmışım	ayrılmazmışsın	ayrılmazmış	ayrılmazmışız	ayrılmazmışsınız	ayrılmazlarmış
	imperfective		ayrılmıyormuşum	ayrılmıyormuşsun	ayrılmıyormuş	ayrılmıyormuşuz	ayrılmıyormuşsunuz	ayrılmıyorlarmış
conditional	simple		ayrılmasam	ayrılmasan	ayrılmasa	ayrılmasak	ayrılmasanız	ayrılmasalar
	perfective		ayrılmasaydım	ayrılmasaydın	ayrılmasaydı	ayrılmasaydık	ayrılmasaydınız	ayrılmasaydılar
optative			ayrılmayayım	ayrılmayasın	ayrılmaya	ayrılmayalım	ayrılmayasınız	ayrılmayalar
progressive			ayrılmamaktayım	ayrılmamaktasın	ayrılmamakta	ayrılmamaktayız	ayrılmamaktasınız	ayrılmamaktalar
necessitative			ayrılmamalıyım	ayrılmamalısın	ayrılmamalı	ayrılmamalıyız	ayrılmamalısınız	ayrılmamalılar
imperative				ayrılma	ayrılmasın		ayrılmayın	ayrılmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ayrılmaz mıyım?	ayrılmaz mısın?	ayrılmaz mı?	ayrılmaz mıyız?	ayrılmaz mısınız?	ayrılmazlar mı?
		imperfective	ayrılmıyor muyum?	ayrılmıyor musun?	ayrılmıyor mu?	ayrılmıyor muyuz?	ayrılmıyor musunuz?	ayrılmıyorlar mı?
	past	perfective	ayrılmadım mı?	ayrılmadın mı?	ayrılmadı mı?	ayrılmadık mı?	ayrılmadınız mı?	ayrılmadılar mı?
		imperfective	ayrılmıyor muydum?	ayrılmıyor muydun?	ayrılmıyor muydu?	ayrılmıyor muyduk?	ayrılmıyor muydunuz?	ayrılmıyorlar mıydı?
	future		ayrılmayacak mıyım?	ayrılmayacak mısın?	ayrılmayacak mı?	ayrılmayacak mıyız?	ayrılmayacak mısınız?	ayrılmayacaklar mı?
inferential	perfective		ayrılmamış mıyım?	ayrılmamış mısın?	ayrılmamış mı?	ayrılmamış mıyız?	ayrılmamış mısınız?	ayrılmamışlar mı?
	aorist		ayrılmaz mıymışım?	ayrılmaz mıymışsın?	ayrılmaz mıymış?	ayrılmaz mıymışız?	ayrılmaz mıymışsınız?	ayrılmazlar mıymış?
	imperfective		ayrılmıyor muymuşum?	ayrılmıyor muymuşsun?	ayrılmıyor muymuş?	ayrılmıyor muymuşuz?	ayrılmıyor muymuşsunuz?	ayrılmıyorlar mıymış?
conditional	simple		ayrılmasam mı?	ayrılmasan mı?	ayrılmasa mı?	ayrılmasak mı?	ayrılmasanız mı?	ayrılmasalar mı?
	perfective		ayrılmasa mıydım?	ayrılmasa mıydın?	ayrılmasa mıydı?	ayrılmasa mıydık?	ayrılmasa mıydınız?	ayrılmasalar mıydı?
progressive			ayrılmamakta mıyım?	ayrılmamakta mısın?	ayrılmamakta mı?	ayrılmamakta mıyız?	ayrılmamakta mısınız?	ayrılmamaktalar mı?
necessitative			ayrılmamalı mıyım?	ayrılmamalı mısın?	ayrılmamalı mı?	ayrılmamalı mıyız?	ayrılmamalı mısınız?	ayrılmamalılar mı?

References

• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN