ayrılma
Turkish
[edit]Noun
[edit]ayrılma (definite accusative ayrılmayı, plural ayrılmalar)
- verbal noun of ayrılmak
- leaving, exiting, quitting
- breaking up with someone
- (grammar, by extension) ablative case
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ayrılma | ayrılmalar |
| definite accusative | ayrılmayı | ayrılmaları |
| dative | ayrılmaya | ayrılmalara |
| locative | ayrılmada | ayrılmalarda |
| ablative | ayrılmadan | ayrılmalardan |
| genitive | ayrılmanın | ayrılmaların |
Synonyms
[edit]- (exiting, quitting): çıkma, çıkış, ayrılış, terk etme
- (breaking up with someone): terk etme, bırakma
- (ablative case): çıkma hâli/hali, çıkma durumu, ayrılma hâli/hali, ayrılma durumu, -den hâli