aynacı

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish آینه‌جی (aynacı, “mirror-maker”); equivalent to ayna (“mirror”) +‎ -cı.

Noun

aynacı (definite accusative aynacıyı, plural aynacılar)

1. mirror-maker, a manufacturer, dealer, or seller of mirrors, looking-glasses, or the like
2. fortune-teller who tells fortune and sees future events through a mirror or looking-glass
3. trickster, fraud, imposter, a person who performs a trick for the purpose of unlawful gain
4. (nautical) person or lookout man who is responsible for looking through telescopes on ships

Declension

Declension of aynacı

singular plural nominative aynacı aynacılar definite accusative aynacıyı aynacıları dative aynacıya aynacılara locative aynacıda aynacılarda ablative aynacıdan aynacılardan genitive aynacının aynacıların Possessive forms nominative singular plural 1st singular aynacım aynacılarım 2nd singular aynacın aynacıların 3rd singular aynacısı aynacıları 1st plural aynacımız aynacılarımız 2nd plural aynacınız aynacılarınız 3rd plural aynacıları aynacıları definite accusative singular plural 1st singular aynacımı aynacılarımı 2nd singular aynacını aynacılarını 3rd singular aynacısını aynacılarını 1st plural aynacımızı aynacılarımızı 2nd plural aynacınızı aynacılarınızı 3rd plural aynacılarını aynacılarını dative singular plural 1st singular aynacıma aynacılarıma 2nd singular aynacına aynacılarına 3rd singular aynacısına aynacılarına 1st plural aynacımıza aynacılarımıza 2nd plural aynacınıza aynacılarınıza 3rd plural aynacılarına aynacılarına locative singular plural 1st singular aynacımda aynacılarımda 2nd singular aynacında aynacılarında 3rd singular aynacısında aynacılarında 1st plural aynacımızda aynacılarımızda 2nd plural aynacınızda aynacılarınızda 3rd plural aynacılarında aynacılarında ablative singular plural 1st singular aynacımdan aynacılarımdan 2nd singular aynacından aynacılarından 3rd singular aynacısından aynacılarından 1st plural aynacımızdan aynacılarımızdan 2nd plural aynacınızdan aynacılarınızdan 3rd plural aynacılarından aynacılarından genitive singular plural 1st singular aynacımın aynacılarımın 2nd singular aynacının aynacılarının 3rd singular aynacısının aynacılarının 1st plural aynacımızın aynacılarımızın 2nd plural aynacınızın aynacılarınızın 3rd plural aynacılarının aynacılarının

Derived terms

• aynacıklı

Further reading

• Çağbayır, Yaşar (2007) “aynacı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 390