avkunna
Appearance
Swedish
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from German abkünden. By surface analysis, av + kunna. Compare förkunna, kungöra.
Verb
[edit]avkunna (present avkunnar, preterite avkunnade, supine avkunnat, imperative avkunna)
Declension
[edit]In particular about verdicts.
Conjugation
[edit]active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | avkunna | avkunnas | ||
supine | avkunnat | avkunnats | ||
imperative | avkunna | — | ||
imper. plural1 | avkunnen | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | avkunnar | avkunnade | avkunnas | avkunnades |
ind. plural1 | avkunna | avkunnade | avkunnas | avkunnades |
subjunctive2 | avkunne | avkunnade | avkunnes | avkunnades |
present participle | avkunnande | |||
past participle | avkunnad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.