avanceren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch avanceren, from Middle French avancer.

Pronunciation

• IPA^(key): /aːvɑnˈseːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: avan‧ce‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

avanceren

1. (intransitive) to advance

Conjugation

Conjugation of avanceren (weak)
infinitive	avanceren
past singular	avanceerde
past participle	geavanceerd
infinitive	avanceren
gerund	avanceren n
	present tense	past tense
1st person singular	avanceer	avanceerde
2nd person sing. (jij)	avanceert, avanceer2	avanceerde
2nd person sing. (u)	avanceert	avanceerde
2nd person sing. (gij)	avanceert	avanceerde
3rd person singular	avanceert	avanceerde
plural	avanceren	avanceerden
subjunctive sing.1	avancere	avanceerde
subjunctive plur.1	avanceren	avanceerden
imperative sing.	avanceer
imperative plur.1	avanceert
participles	avancerend	geavanceerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• avance