autoidentyfikacyjny

Polish

Etymology

From autoidentyfikacja +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /aw.tɔ.i.dɛn.tɘ.fi.kaˈt͡sɘj.nɘ/
• Rhymes: -ɘjnɘ
• Syllabification: au‧to‧i‧den‧ty‧fi‧ka‧cyj‧ny

Adjective

autoidentyfikacyjny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, psychology) self-identification

Declension

Declension of autoidentyfikacyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	autoidentyfikacyjny		autoidentyfikacyjna	autoidentyfikacyjne	autoidentyfikacyjni	autoidentyfikacyjne
genitive	autoidentyfikacyjnego		autoidentyfikacyjnej	autoidentyfikacyjnego	autoidentyfikacyjnych
dative	autoidentyfikacyjnemu		autoidentyfikacyjnej	autoidentyfikacyjnemu	autoidentyfikacyjnym
accusative	autoidentyfikacyjnego	autoidentyfikacyjny	autoidentyfikacyjną	autoidentyfikacyjne	autoidentyfikacyjnych	autoidentyfikacyjne
instrumental	autoidentyfikacyjnym		autoidentyfikacyjną	autoidentyfikacyjnym	autoidentyfikacyjnymi
locative	autoidentyfikacyjnym		autoidentyfikacyjnej	autoidentyfikacyjnym	autoidentyfikacyjnych

Further reading

• autoidentyfikacyjny in Polish dictionaries at PWN