apelatywny

Polish

Etymology

From apelatyw +‎ -ny. First attested in 1909.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.pɛ.laˈtɘv.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘvnɘ
• Syllabification: a‧pe‧la‧tyw‧ny

Adjective

apelatywny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, grammar) common noun

Declension

Declension of apelatywny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	apelatywny		apelatywna	apelatywne	apelatywni	apelatywne
genitive	apelatywnego		apelatywnej	apelatywnego	apelatywnych
dative	apelatywnemu		apelatywnej	apelatywnemu	apelatywnym
accusative	apelatywnego	apelatywny	apelatywną	apelatywne	apelatywnych	apelatywne
instrumental	apelatywnym		apelatywną	apelatywnym	apelatywnymi
locative	apelatywnym		apelatywnej	apelatywnym	apelatywnych

Related terms

nouns

• apelatiwum
• apelatyw
• appellativum

 

Further reading

• apelatywny in Polish dictionaries at PWN