From Wiktionary, the free dictionary
Semi-learned term taken from Latin initiāre.
aniciar (first-person singular indicative present anicio, past participle aniciáu)
- to begin, to start
Conjugation of aniciar
aniciar
|
aniciando
|
m aniciáu, f aniciada, n aniciao, m pl aniciaos, f pl aniciaes
|
indicative
|
present
|
anicio
|
anicies
|
anicia
|
aniciamos
|
aniciáis
|
anicien
|
imperfect
|
aniciaba
|
aniciabes
|
aniciaba
|
aniciábemos, aniciábamos
|
aniciabeis, aniciabais
|
aniciaben
|
preterite
|
anicié
|
aniciasti, aniciesti
|
anició
|
aniciemos
|
aniciastis, aniciestis
|
aniciaron
|
pluperfect
|
aniciare, aniciara
|
aniciares, aniciaras
|
aniciare, aniciara
|
aniciáremos, aniciáramos
|
aniciareis, aniciarais
|
aniciaren, aniciaran
|
future
|
aniciaré
|
aniciarás
|
aniciará
|
aniciaremos
|
aniciaréis
|
aniciarán
|
conditional
|
aniciaría
|
aniciaríes
|
aniciaría
|
aniciaríemos, aniciaríamos
|
aniciaríeis, aniciaríais
|
aniciaríen
|
subjunctive
|
present
|
anicie
|
anicies, anicias
|
anicie
|
aniciemos
|
aniciéis
|
anicien, anician
|
imperfect
|
aniciare, aniciara
|
aniciares, aniciaras
|
aniciare, aniciara
|
aniciáremos, aniciáramos
|
aniciareis, aniciarais
|
aniciaren, aniciaran
|
imperative
|
—
|
anicia
|
—
|
—
|
aniciái
|
—
|