anegdociarski

Polish

Etymology

From anegdociarz +‎ -ski. First attested in 1878.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.nɛɡ.dɔˈt͡ɕar.ski/
• Rhymes: -arski
• Syllabification: a‧neg‧do‧ciar‧ski

Adjective

anegdociarski (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) anecdotal (containing anecdotes)

   Synonym: anegdotyczny

Declension

Declension of anegdociarski (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	anegdociarski		anegdociarska	anegdociarskie	anegdociarscy	anegdociarskie
genitive	anegdociarskiego		anegdociarskiej	anegdociarskiego	anegdociarskich
dative	anegdociarskiemu		anegdociarskiej	anegdociarskiemu	anegdociarskim
accusative	anegdociarskiego	anegdociarski	anegdociarską	anegdociarskie	anegdociarskich	anegdociarskie
instrumental	anegdociarskim		anegdociarską	anegdociarskim	anegdociarskimi
locative	anegdociarskim		anegdociarskiej	anegdociarskim	anegdociarskich

Related terms

adjective

• anegdotyczny

 

adverb

• anegdotycznie

 

nouns

• anegdociarstwo
• anegdota
• anegdotka
• anegdotyczność
• anegdotyzm

 

Further reading

• anegdociarski in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• anegdociarski in Polish dictionaries at PWN
• anegdociarski in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego