analeptyczny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From analeptyk +‎ -ny. First attested in 1791.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /a.na.lɛpˈtɘt͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: a‧na‧lep‧tycz‧ny

Adjective

[edit]

analeptyczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, pharmacology) analeptic (restorative or stimulative medication, especially one used to overcome depression)

Declension

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Pierre François Nicolas (1791) Dykcyonarz Powszechny Medyki, Chirurgii, i Sztuki Hodowania Bydląt Czyli Lekarz Wieyski Zawieraiący Rozciągłe wiadomości wszystkich części sztuki Lekarskiey ... Dzieło pożyteczne wszystkim klassom Obywatelow i do ich poiętności przystosowane przez Towarzystwo Lekarzow Francuzkich. T. 6[1] (in Polish), page 148

Further reading

[edit]