ambiwalentność

Polish

Etymology

From ambiwalentny +‎ -ość. First attested in 1932.

Pronunciation

• IPA^(key): /am.bi.vaˈlɛn.tnɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛntnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: am‧bi‧wa‧len‧tność

Noun

ambiwalentność f

1. ambivalence (quality or state of being ambivalent, containing two opposing elements)

Declension

Declension of ambiwalentność

	singular	plural
nominative	ambiwalentność	ambiwalentności
genitive	ambiwalentności	ambiwalentności
dative	ambiwalentności	ambiwalentnościom
accusative	ambiwalentność	ambiwalentności
instrumental	ambiwalentnością	ambiwalentnościami
locative	ambiwalentności	ambiwalentnościach
vocative	ambiwalentności	ambiwalentności

Related terms

adverb

• ambiwalentnie

 

noun

• ambiwalencja

 

Further reading

• ambiwalentność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ambiwalentność in Polish dictionaries at PWN
• ambiwalentność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego