ambiwalencja

See also: ambiwalencją

Polish

Etymology

Borrowed from German Ambivalenz, from ambi- +‎ Latin valentia. First attested in 1922.

Pronunciation

• IPA^(key): /am.bi.vaˈlɛn.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡sja
• Syllabification: am‧bi‧wa‧len‧cja

Noun

ambiwalencja f

1. (psychology) ambivalence (coexistence of opposing attitudes)

   Coordinate term: ambitendencja

2. (literary) ambivalence (presenting of two opposing elements at the same time)

Declension

Declension of ambiwalencja

	singular	plural
nominative	ambiwalencja	ambiwalencje
genitive	ambiwalencji	ambiwalencji/ambiwalencyj (archaic)
dative	ambiwalencji	ambiwalencjom
accusative	ambiwalencję	ambiwalencje
instrumental	ambiwalencją	ambiwalencjami
locative	ambiwalencji	ambiwalencjach
vocative	ambiwalencjo	ambiwalencje

Derived terms

adjective

• ambiwalentny

 

adverb

• ambiwalentnie

 

noun

• ambiwalentność

 

Collocations

Collocations

• pełny ambiwalencji ― full of ambivalence
• ambiwalencja uczuciowa/emocjonalna ― emotional ambivalence
• ambiwalencja seksualna ― sexual ambivalence
• ambiwalencja moralna ― moral ambivalence
• swoista ambiwalencja ― peculiar ambivalence
• znaczna ambiwalencja ― significant ambivalence
• silna ambiwalencja ― strong ambivalence
• ambiwalencja uczuć ― ambivalence of feelings
• ambiwalencja postaw ― ambivalence of attitudes
• ambiwalencja myśli ― ambivalence of thoughts
• odczucie ambiwalencji ― feeling ambivalence
• stan ambiwalencji ― state of ambivalence

Further reading

• ambiwalencja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ambiwalencja in Polish dictionaries at PWN
• ambiwalencja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego